artykuł hasłowy:  (wyjść) wyjć, wynić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (69) b. |
| Definicja | (o ustawie, zarządzeniu, postanowieniu itp., de edicto, sententia sim.) 'zostać ustanowionym, wydanym, ogłoszonym, edi, edici, constitui': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ysze v on czasz vyslo gest prykaszane bylo (SKJ V 252: wyschlo bylo) od tego tho czeszarza (exiit edictum a Caesare Augusto Luc 2, 1) |
| Przykład w transkrypcji | Iże wonczas... wyszło jest przykazanie było (SKJ V 252: wyszło było) od tego to cesarza (exiit edictum a Caesare Augusto Luc 2, 1) |
| Lokalizacja | Gn 175b, sim. ib. 177a. |