artykuł hasłowy:  wyrzucić, może też wyrucić, wyrzucić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (7) ~ |
| Definicja | na coś: |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Yvz ssąd yesth tego svyata, <już książę tego świata> bądzye vyrzvczono na duor (nunc princeps huius mundi eicietur foras Jo 12, 31, SKJ V 265: bąndze wyrzuczono) |
| Przykład w transkrypcji | Już sąd jest tego świata, <już książę tego świata> będzie wyrzucono na dwor (nunc princeps huius mundi eicietur foras Jo 12, 31, SKJ V 265: będzie wyrzucono) |
| Lokalizacja | Rozm 467. |