artykuł hasłowy:  wyrzucić, może też wyrucić, wyrzucić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (20) 8. |
| Definicja | wyrzucić się 'pojawić się nagle, gwałtownie, ukazać się, subito apparere, erumpere': [o źródle] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tako dzyeczyatko myly Iesus yąl palczem zyemyą kopacz. Tako nathychmyast vyrzvczylo szye *zrzyvdlo vyelykye (erupit fons aquarum) |
| Przykład w transkrypcji | Tako dzieciątko miły Jesus jął palcem ziemię kopać; tako natychmiast wyrzuciło sie źrzodło wielikie (erupit fons aquarum) |
| Lokalizacja | Rozm 83. |