artykuł hasłowy: zesłać (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'polecić komuś udać się dokądś z jakoś sprawą, w celu wykonania czegoś, zwykle w złych zamiarach, wyprawić, wysłać, aliquem quopiam mittere, praecipue ad malum alteri inferendum':
(2) ~ do kogoś, czegoś:
(3) ~ ku czemuś:
(4) ~ na kogoś, coś:
(5) ~ z inf.:
(6) 2. (o Bogu, de deo) 'sprowadzić kogoś, coś na kogoś, przysłać kogoś, coś w jakimś celu, z jakąś misją, aliquem (aliquid) demittere, mittere, ut aliquid efficiat':
(7) ~
(8) ~
(9) 3. corruptum pro zeznać:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'polecić komuś udać się dokądś z jakoś sprawą, w celu wykonania czegoś, zwykle w złych zamiarach, wyprawić, wysłać, aliquem quopiam mittere, praecipue ad malum alteri inferendum':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU 2.4.1.8. PRZEMIESZCZANIE (SIĘ)
Przykład w transliteracji	Iako[m] Paszek seszlal y kaszal sbicz kmecza 1425
Przykład w transkrypcji	Jako[m] Paszek zesłał i kazał zbić kmiecia 1425
Lokalizacja	KsMaz II nr 1600.