artykuł hasłowy: zesłać (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'polecić komuś udać się dokądś z jakoś sprawą, w celu wykonania czegoś, zwykle w złych zamiarach, wyprawić, wysłać, aliquem quopiam mittere, praecipue ad malum alteri inferendum':
(2) ~ do kogoś, czegoś:
(3) ~ ku czemuś:
(4) ~ na kogoś, coś:
(5) ~ z inf.:
(6) 2. (o Bogu, de deo) 'sprowadzić kogoś, coś na kogoś, przysłać kogoś, coś w jakimś celu, z jakąś misją, aliquem (aliquid) demittere, mittere, ut aliquid efficiat':
(7) ~
(8) ~
(9) 3. corruptum pro zeznać:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~
Definicja	z inf.:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Iakom ya ne seslal szina s luczmi pascz w Paskowo pole zathworzone silø 1426
Przykład w transkrypcji	Jakom ja nie sesłał syna s ludźmi paść w Paszkowo pole zatworzone siłą 1426
Lokalizacja	KsMaz II nr 2300, sim. 1436 ZapWarsz nr 469, 1448 ib. nr 817.