artykuł hasłowy: zesłać (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'polecić komuś udać się dokądś z jakoś sprawą, w celu wykonania czegoś, zwykle w złych zamiarach, wyprawić, wysłać, aliquem quopiam mittere, praecipue ad malum alteri inferendum':
(2) ~ do kogoś, czegoś:
(3) ~ ku czemuś:
(4) ~ na kogoś, coś:
(5) ~ z inf.:
(6) 2. (o Bogu, de deo) 'sprowadzić kogoś, coś na kogoś, przysłać kogoś, coś w jakimś celu, z jakąś misją, aliquem (aliquid) demittere, mittere, ut aliquid efficiat':
(7) ~
(8) ~
(9) 3. corruptum pro zeznać:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) 2.
Definicja	(o Bogu, de deo) 'sprowadzić kogoś, coś na kogoś, przysłać kogoś, coś w jakimś celu, z jakąś misją, aliquem (aliquid) demittere, mittere, ut aliquid efficiat':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.1.1. ISTOTY DUCHOWE
Przykład w transliteracji	Iz iesc seslal sina suego na <zbawienie po>colena clouecego
Przykład w transkrypcji	Iż jeść sesłał syna swego na <zbawienie po>kolenia człowieczego
Lokalizacja	Kśw dv 7.