artykuł hasłowy: zesłać (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'polecić komuś udać się dokądś z jakoś sprawą, w celu wykonania czegoś, zwykle w złych zamiarach, wyprawić, wysłać, aliquem quopiam mittere, praecipue ad malum alteri inferendum':
(2) ~ do kogoś, czegoś:
(3) ~ ku czemuś:
(4) ~ na kogoś, coś:
(5) ~ z inf.:
(6) 2. (o Bogu, de deo) 'sprowadzić kogoś, coś na kogoś, przysłać kogoś, coś w jakimś celu, z jakąś misją, aliquem (aliquid) demittere, mittere, ut aliquid efficiat':
(7) ~
(8) ~
(9) 3. corruptum pro zeznać:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(7) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	W sødze (leg. w ssędzie) nye bødze vbiwacz møki... asz do tego dnya, w ktori pan seszle deszcz (in qua dominus daturus est pluviam) na zemyø
Przykład w transkrypcji	W ssędzie nie będzie ubywać mąki... aż do tego dnia, w ktory Pan seśle deszcz (in qua Dominus daturus est pluviam) na ziemię
Lokalizacja	BZ III Reg 17, 14.