artykuł hasłowy: dziwować (się)

Jednostki:
(1) 1. 'dziwić się, zdumiewać się, admirari, mirari, obstupescere': absolute:
(2) ~ czemuś:
(3) ~ nad kimś, czymś:
(4) ~ w czymś:
(5) ~ ze zdaniem:
(6) ~ bez kontekstu składniowego:
(7) 2. 'podziwiać, schlebiać, admirari, adulari':
(8) 3. 'robić wyrzuty, mieć pretensję (do kogoś), obwiniać o coś, przypisywać winę, imputare, castigare, incusare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~
Definicja	czemuś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	A cdiszcy vøcz ten tho gisty czeszarsz tho vydzene y ten tho dzif gestcy gy on bil vsrzal, tedycz vøcz gestcy szø on bil themu barszo dzyuoual
Przykład w transkrypcji	A kdyżci więc ten to jisty cesarz to widzenie i ten to dziw jestci ji on był uźrzał, tedyć więc jestci się on był temu barzo dziwował
Lokalizacja	Gn 5a.