artykuł hasłowy: dziwować (się)

Jednostki:
(1) 1. 'dziwić się, zdumiewać się, admirari, mirari, obstupescere': absolute:
(2) ~ czemuś:
(3) ~ nad kimś, czymś:
(4) ~ w czymś:
(5) ~ ze zdaniem:
(6) ~ bez kontekstu składniowego:
(7) 2. 'podziwiać, schlebiać, admirari, adulari':
(8) 3. 'robić wyrzuty, mieć pretensję (do kogoś), obwiniać o coś, przypisywać winę, imputare, castigare, incusare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) ~
Definicja	bez kontekstu składniowego:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Tercio die ostendit se Neroni, quod cum eo Nero obstupuit, dzywowal sze, et verum dei filium credidit XV med.
Przykład w transkrypcji	Tercio die ostendit se Neroni, quod cum eo Nero obstupuit, dziwował sie, et verum Dei filium credidit XV med.
Lokalizacja	GlWroc 56r.