artykuł hasłowy: milczenie

Jednostki:
(1) 1. 'milczenie, niemówienie, niewydawanie żadnego głosu, silentium, actus tacendi':
(2) 1.~ 'cisza, silentium, tranquillitas':
(3) 1.~ 'uciszać, uspokajać, facere, ut aliquis sileat':
(4) 2. w stosunkach prawnych 'nieupominanie się o swoje prawa, niewnoszenie skargi przeciw ich naruszeniu, actus ius suum non vindicandi':
(5) 2.~ 'nie upominać się, nie wnosić skargi, ius suum non vindicare, actionem non inferre':
(6) 2.~ 'nie upominać się, nie wnosić skargi, ius suum non vindicare, actionem non inferre':
(7) 2.~ 'dać spokój, nie wnosić skargi, ius suum non vindicare':
(8) 2.~ zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare':
(9) 2.~ zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare':
(10) 2.~ 'zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare':
(11) 2.~ zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare':
(12) 2.~ 'stracić prawo upominania się o coś, amittere potestatem ius suum vindicandi':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(10) 2.~
Jednostka nieciągła	przysądzić wieczne milczenie
Definicja	'zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare':
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.4.7. MILCZENIE
Przykład w transliteracji	Przysądzylysmy Franczkowy wieczne mylczenye dla dawnosczy, a Ianowy dzedziną trzymacz
Przykład w transkrypcji	Przysądzilismy Franczkowi wieczne milczenie dla dawności, a Janowi dziedzinę trzymać
Lokalizacja	Dzial 26.