artykuł hasłowy:  milczenie
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna | 
| Numer | (11) 2.~ | 
| Jednostka nieciągła | przykazać wieczne milczenie | 
| Definicja | zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare': | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Pyotr pytal Franczka, kako dawno gest, yako mv poszyczyl. Ktory rzekl: Trzy lyata. Tedy my Franczkowy przykazalysmy wieczne mylczenye dlya tego dlugego czassv (ipsi Francisco imposuimus silentium propter tanti temporis decursum, | 
| Przykład w transkrypcji | |
| Lokalizacja | Sul 37. . |