artykuł hasłowy:  milczenie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (8) 2.~ |
| Jednostka nieciągła | wkładać, włożyć (wieczne) milczenie |
| Definicja | zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdykoleby potem chczal nye stoyączy na rokv pyrwszym zdanye sądowe odnawyacz abo wzdzyracz, tedy gemv ma bycz vloszono wieczne mylczenye (cuilibet ... volenti eandem sententiam arguere... sit interdicta potestas) a rzecz sadem zdaną w swey moczy ma stacz |
| Przykład w transkrypcji | |
| Lokalizacja | Sul 28. |