artykuł hasłowy: urodzić, urodzić się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'wydać na świat (o kobiecie, wyjątkowo o samicy zwierząt), też sprawić, że ktoś zostanie wydany na świat, spłodzić (o mężczyźnie), wydać owoc, plony (o ziemi, roślinach), też przenośnie, in lucem edere, parere (de femina, nonnumquam de animali), etiam efficere, ut quidam in lucem edatur, gignere (de viro), fruges ferre (de terra, plantis), etiam translate': a. absolute:
(2) ~
(3) ~~b. kogoś:
(4) ~ przenośnie:
(5) ~ 'spłodzić, gignere':
(6) ~ z kimś (o kobiecie, de femina) 'począć, concipere, ex aliquo gravidari':
(7) ~ z kogoś (o mężczyźnie, de viro) 'spłodzić, gignere':
(8) ~
(9) ~ (o pochodzeniu społecznym, de statu, quo quis natus est)
(10) ~~c. 'c. coś:
(11) 2. urodzić się 'przyjść na świat (też o zwierzętach), in lucem edi, nasci (etiam de animalibus)': [o Chrystusie]
(12) ~ urodzić się czymś:
(13) ~ od, ot kogoś, z kogoś:
(14) ~ 'począć się, concipi':
(15) ~ ze zdaniem celowym:
(16) ~~ o zwierzętach i roślinach, de animalibus et plantis: z czegoś:
(17) ~ 'uróść, crescere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) ~~b.
Definicja	kogoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Gedna nyewyasta po szmyerczy gey mazą vrodzyla dzyeczą (puerum... peperit)
Przykład w transkrypcji	Jedna niewiasta po śmierci jej męża urodziła dziecię (puerum... peperit)
Lokalizacja	OrtOssol 76, 2, sim. ib. 19, 2, OrtMac 103.