artykuł hasłowy: urodzić, urodzić się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'wydać na świat (o kobiecie, wyjątkowo o samicy zwierząt), też sprawić, że ktoś zostanie wydany na świat, spłodzić (o mężczyźnie), wydać owoc, plony (o ziemi, roślinach), też przenośnie, in lucem edere, parere (de femina, nonnumquam de animali), etiam efficere, ut quidam in lucem edatur, gignere (de viro), fruges ferre (de terra, plantis), etiam translate': a. absolute:
(2) ~
(3) ~~b. kogoś:
(4) ~ przenośnie:
(5) ~ 'spłodzić, gignere':
(6) ~ z kimś (o kobiecie, de femina) 'począć, concipere, ex aliquo gravidari':
(7) ~ z kogoś (o mężczyźnie, de viro) 'spłodzić, gignere':
(8) ~
(9) ~ (o pochodzeniu społecznym, de statu, quo quis natus est)
(10) ~~c. 'c. coś:
(11) 2. urodzić się 'przyjść na świat (też o zwierzętach), in lucem edi, nasci (etiam de animalibus)': [o Chrystusie]
(12) ~ urodzić się czymś:
(13) ~ od, ot kogoś, z kogoś:
(14) ~ 'począć się, concipi':
(15) ~ ze zdaniem celowym:
(16) ~~ o zwierzętach i roślinach, de animalibus et plantis: z czegoś:
(17) ~ 'uróść, crescere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(13) ~
Definicja	od, ot kogoś, z kogoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Yako Micolayow oczecz bral szlub sz yego maczerzø y on sø oth nich vrodzil 1402
Przykład w transkrypcji	Jako Mikołajow ociec brał ślub z jego macierzą i on się od nich urodził 1402
Lokalizacja	JA VI 207.