artykuł hasłowy: urodzić, urodzić się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'wydać na świat (o kobiecie, wyjątkowo o samicy zwierząt), też sprawić, że ktoś zostanie wydany na świat, spłodzić (o mężczyźnie), wydać owoc, plony (o ziemi, roślinach), też przenośnie, in lucem edere, parere (de femina, nonnumquam de animali), etiam efficere, ut quidam in lucem edatur, gignere (de viro), fruges ferre (de terra, plantis), etiam translate': a. absolute:
(2) ~
(3) ~~b. kogoś:
(4) ~ przenośnie:
(5) ~ 'spłodzić, gignere':
(6) ~ z kimś (o kobiecie, de femina) 'począć, concipere, ex aliquo gravidari':
(7) ~ z kogoś (o mężczyźnie, de viro) 'spłodzić, gignere':
(8) ~
(9) ~ (o pochodzeniu społecznym, de statu, quo quis natus est)
(10) ~~c. 'c. coś:
(11) 2. urodzić się 'przyjść na świat (też o zwierzętach), in lucem edi, nasci (etiam de animalibus)': [o Chrystusie]
(12) ~ urodzić się czymś:
(13) ~ od, ot kogoś, z kogoś:
(14) ~ 'począć się, concipi':
(15) ~ ze zdaniem celowym:
(16) ~~ o zwierzętach i roślinach, de animalibus et plantis: z czegoś:
(17) ~ 'uróść, crescere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna A
Numer	(8) ~
Jednostka nieciągła	być urodzonym od kogoś, z kogoś, z czegoś:
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Bog gest z osoby... oczczowy przed weky vrodzon (deus est ex substantia patris... genitus), a czlowekem gest z osoby maczerzyney na swecze porodzon
Przykład w transkrypcji	Bog jest z osoby... oćcowy przed wieki urodzon (Deus est ex substantia patris... genitus), a człowiekiem jest z osoby macierzynej na świecie porodzon
Lokalizacja	Fl Ath 29, sim. Puł.