artykuł hasłowy: wyręczyć

Jednostki:
(1) 1.a. 'wziąć na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, uzyskać uwolnienie za poręką, fideiubere pro aliquo vel pro aliqua re': a. o osobie, za którą się ręczy:
(2) ~ kogoś:
(3) b. o osobie, której się ręczy: u kogoś:
(4) ~ ku komuś:
(5) c. o zwierzętach, za które się ręczy: coś:
(6) d. o pieniądzach, za które się ręczy:
(7) ~
(8) 2. corruptum pro wyrzucić:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.a.
Definicja	'wziąć na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, uzyskać uwolnienie za poręką, fideiubere pro aliquo vel pro aliqua re': a. o osobie, za którą się ręczy:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Procurator domini palatini... kmethones detinuit et tunc dominus Michael veniens vyrączil kmethones suos 1414
Przykład w transkrypcji	Procurator domini palatini... kmethones detinuit et tunc dominus Michael veniens wyręczył kmethones suos 1414
Lokalizacja	TymSąd 165.