artykuł hasłowy: wyręczyć

Jednostki:
(1) 1.a. 'wziąć na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, uzyskać uwolnienie za poręką, fideiubere pro aliquo vel pro aliqua re': a. o osobie, za którą się ręczy:
(2) ~ kogoś:
(3) b. o osobie, której się ręczy: u kogoś:
(4) ~ ku komuś:
(5) c. o zwierzętach, za które się ręczy: coś:
(6) d. o pieniądzach, za które się ręczy:
(7) ~
(8) 2. corruptum pro wyrzucić:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) c.
Definicja	o zwierzętach, za które się ręczy: coś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.6.2.1.1. INWENTARZ. INNE ZWIERZĘTA BLISKO ZWIĄZANE Z CZŁOWIEKIEM. HODOWLA ZWIERZĄT. ZAPRZĘGANIE. WOZY
Przykład w transliteracji	Jakosmi viranczili wlodarza (leg. u włodarza) skot Vanczslaow 1391*
Przykład w transkrypcji	Jakosmy wyręczyli [Więckowa] włodarza skot Więcslaow 1391*
Lokalizacja	Pozn nr 284.