artykuł hasłowy: wyręczyć

Jednostki:
(1) 1.a. 'wziąć na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, uzyskać uwolnienie za poręką, fideiubere pro aliquo vel pro aliqua re': a. o osobie, za którą się ręczy:
(2) ~ kogoś:
(3) b. o osobie, której się ręczy: u kogoś:
(4) ~ ku komuś:
(5) c. o zwierzętach, za które się ręczy: coś:
(6) d. o pieniądzach, za które się ręczy:
(7) ~
(8) 2. corruptum pro wyrzucić:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~
Definicja	kogoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Isz Szydofka wyranczyl Sandzywoia od sandu za X gzryfen 1398*
Przykład w transkrypcji	Iż Żydowka wyręczył Sędziwoja od sądu za 10 grzywien 1398
Lokalizacja	Kościan nr 45.