artykuł hasłowy: wyręczyć

Jednostki:
(1) 1.a. 'wziąć na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, uzyskać uwolnienie za poręką, fideiubere pro aliquo vel pro aliqua re': a. o osobie, za którą się ręczy:
(2) ~ kogoś:
(3) b. o osobie, której się ręczy: u kogoś:
(4) ~ ku komuś:
(5) c. o zwierzętach, za które się ręczy: coś:
(6) d. o pieniądzach, za które się ręczy:
(7) ~
(8) 2. corruptum pro wyrzucić:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) d.
Definicja	o pieniądzach, za które się ręczy:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Quomodo... Iohannes... centum et quinquaginta marcas exfideiussit al. wirąnczil pro necessitate eiusdem 1448
Przykład w transkrypcji	Quomodo... Iohannes... centum et quinquaginta marcas exfideiussit al. wyręczył pro necessitate eiusdem 1448
Lokalizacja	AGZ XII 178, sim. 1470 ib. 342.