artykuł hasłowy: wyręczyć

Jednostki:
(1) 1.a. 'wziąć na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, uzyskać uwolnienie za poręką, fideiubere pro aliquo vel pro aliqua re': a. o osobie, za którą się ręczy:
(2) ~ kogoś:
(3) b. o osobie, której się ręczy: u kogoś:
(4) ~ ku komuś:
(5) c. o zwierzętach, za które się ręczy: coś:
(6) d. o pieniądzach, za które się ręczy:
(7) ~
(8) 2. corruptum pro wyrzucić:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) b.
Definicja	o osobie, której się ręczy: u kogoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Iaco Voyczech virøczil v Micolaya dobitek... na pirzue poroczki 1398
Przykład w transkrypcji	Jako Wojciech wyręczył u Mikołaja dobytek... na pirzwe poroczki 1398
Lokalizacja	Pyzdr nr 85, sim. 1424 Kal nr 897, 1435 ZapWarsz nr 643, 1436 ib. nr 685.